Conga bębny kubańskie – aktualnie nie prowadzimy tych zajęć, ale zapraszamy na lekcje indywidualne oraz do śledzenia nowych warsztatów, które regularnie organizujemy.

 

Conga bębny kubańskie – zajęcia z wprowadzeniem w technikę gry na instrumentach kubańskiej sekcji perkusyjnej.

Główny nacisk kładziemy na Conga – bębny kubańskie (konga). Umiejętność wydobywania z nich podstawowych dźwięków jest kluczowa do wprowadzenia kolejnych instrumentów. W miarę postępów, zarówno na poziomie techniki gry, jak i rytmiki, możliwe będzie wprowadzanie dodatkowych instrumentów, które tradycyjnie towarzyszą grze na kongach. Zalicza się do nich clave, cata, timbalesy, cow bell campana, guiro, bongosy.

Conga bębny to dosyć duże bębny, konstrukcji kubańskiej, o beczkowatym kształcie i membranie z grubej skóry,  przytwierdzonej do korpusu za pomocą metalowych obręczy i haków/śrub. Będąc w zgodzie z kubańską terminologią, nazwa tego instrumentu jest rodzaju żeńskiego ? ta conga (konga), te congi (kongi). A nie, jak często się w Polsce słyszy: to kongo, te konga lub wręcz ten bongos ?

Conga bębny w obrębie jednego zestawu mają różny rozmiar i różną funkcję w danym rytmie. Wyróżnia się trzy podstawowe rozmiary, najmniejszą – quinto, średnią – conga i największą – tumba.

Conga bębny – technika gry

W grze na wszystkich rodzajach bębnów, w których do wydobycia dźwięku używa się dłoni a nie pałek, odpowiednia technika uderzania jest niezwykle istotna z kilku względów:

  • Po pierwsze, pozwoli uzyskać kilka różnych rodzajów dźwięku, umożliwiając nam posługiwanie się rytmami jak melodiami. W przypadku tak bardzo polirytmicznej natury muzyki latynoamerykańskiej postrzeganie rytmów jak melodie znacznie upraszcza zarówno percepcję, jak i samo granie różnych partii rytmów.
  • Drugim ważnym powodem zwrócenia Waszej uwagi na odpowiednią technikę gry jest BHP. ? Dzięki poprawnie ustawionemu aparatowi gry, czyli odpowiedniej postawie oraz ukształtowaniu samej dłoni oraz określeniu zakresu i sposobu jej działania, przy różnych rodzajach uderzeń ? zmniejszycie do minimum możliwości kontuzji.

Nieustająca praca w tym zakresie przekładać się będzie na wyższym etapie wtajemniczenia, nie tylko na pięknie wyodrębnione rodzaje uderzeń/dźwięków, ale też prędkość, z jaką będziecie zdolni grać.

Zaczniemy od podstawowych i najłatwiejszych do uzyskania dźwięków: bas i ton (dźwięk otwarty) a następnie sukcesywnie dodamy slap, tap, i open slap.

Conga bębny – rytmy

Od początku nauki będziemy się posługiwać tradycyjnymi rytmami występującymi na terenie Ameryki Środkowej. Kolejność wprowadzania nowych rytmów związana jest ze stopniem ich skomplikowania rytmicznego i technicznego. Będzie oczywiście szła w parze z Waszymi postępami.

W repertuarze rytmów które poznacie będą zarówno rytmy funkcjonujące w latynoskiej muzyce popularnej takie jak:

  • merengue,
  • cumbia,
  • comparsa,
  • rumba (yambu, columbia, guaguanco),
  • bomba,
  • conga,
  • son,
  • bolero,
  • cha cha cha,
  • pilon,
  • mozambique,
  • songo
  • czy danzon

ale też te przynależne do religijnej muzyki afrokubańskiej:

  • congo,
  • bembe,
  • abakua,
  • toques de bata.

Wiele z tych rytmów zawiera w sobie różne, często bardzo odmienne w swym charakterze składowe grane jednocześnie przez poszczególne bębny. Praca nad takimi rytmami będzie kształtowała w Was umiejętność zgrania zespołowego. Na wyższym etapie nauki pomoże zbudować często dość ekwilibrystyczną dla głowy niezależność rąk. Warto wspomnieć, że wiele spośród tradycyjnych rytmów opiera się na szczególnej zasadzie rytmizacji. Wykracza ona poza możliwą notację nutową, a nadaje muzyce z tych rejonów unikalny charakter.

Bębny bata

Bębny bata i rytmy grane na nich (tzw. toques) wywarły olbrzymi wpływ na muzykę całej Ameryki Środkowej, a szczególnie Kuby. Bata wywodzą się z tradycji afrykańskich ludów Yoruba. Znalazły się na Karaibach w czasach kolonializmu wraz ze sprowadzanymi tam niewolnikami. Do dziś praktyki religijne Yorubów są na Kubie niezwykle popularne i pod nazwą Santeria albo Regla de Ocha są dominującym wyznaniem spośród wszystkich religii afrokubańskich.

Większość rytuałów w Santerii polega na tańcu i śpiewie przy akompaniamencie bębnów bata. Każdy z rytmów/ tańców/ pieśni dedykowany jest innemu bóstwu. Muzyka bębnów bata poprzez imponującą ilość kombinacji rytmicznych, jakimi się posługuje oraz melodyjne i ciepłe brzmienie, posiada unikalny charakter, przez co chętnie zapożyczana jest również na potrzeby muzyki popularnej.

Bębny bata to dwumembranowe instrumenty o klepsydrowej budowie korpusu i skórze nieco cieńszej niż na congach. Gra się na zestawie trzech, różnej wielkości bębnów, najmniejszym ? okonkolo, średnim ? itotele i największym ? iya. Znajomość repertuaru bata jest nieodzowna dla pełnego zrozumienia kubańskiej sztuki perkusyjnej. Nieustannie pojawia się w muzyce nie tylko Kuby, ale i całej Ameryki Środkowej zarówno w swej czystej formie, jak i adaptacjach na congi, wariacjach innych rytmów i motywach melodycznych.

Tekst napisał Nikodem Bąkowski. Materiał ten nie może być kopiowany ani powielany na innych stronach zarówno w całości jak i  fragmentach.

Sprawdź wszystkie nasze zajęcia – grafik zajęć!

Nie wyrażamy zgody na kopiowanie treści artykułu w całości ani we fragmentach i jego rozpowszechnianie.